Στις 6-7/10/12 ο Σύλλογος μας εξέδραμε στο Δάσος Φρακτού (περιφερειακά του Παρθένου Δάσους) στο Παρανέστι Δράμας. Οι συμμετοχές έφτασαν τις 39, με ορειβάτες από Κομοτηνή, Διδυμότειχο, Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη, Δράμα, Αθήνα και Πειραιά. Η αποστολή μας έφθασε στο δασικό εργοτάξιο το απόγευμα της 6/10/12. Στις 7/10/12 πραγματοποιήθηκε η διαδρομή: Εργοτάξιο-συστάδα Συμήδας-Τζάκι και Γκούρας ρέμα- Αχλαδόρεμα- 1ος,2ος,3ος καταρράκτης-ερείπια Αχλαδοχωρίου-Πανόραμα-Τζάκι και Γκούρας ρέμα-συστάδα Συμήδας-Εργοτάξιο.
Ευχαριστούμε θερμά το Δασαρχείο Δράμας για την δωρεάν παραχώρηση χρήσης των εγκαταστάσεων και το δασοφύλακα κ. Αντωνιάδη Γεώργιο για την υποστήριξή του.
Μερικές πληροφορίες για το Παρθένος Δάσος (αναδημοσίευση από http://1lyk-dramas.dra.sch.gr/drama/frakto.htm):
Το "Παρθένο Δάσος", το μοναδικό αυτό εργαστήρι της φύσης, το πασίγνωστο για την επιστημονική του αξία, βρίσκεται στη θέση "Φρακτό" του δάσους του Παρανεστίου του νομού Δράμας, στο βορειότερο άκρο της Ελληνικής Κεντρικής Ροδόπης, σε απόσταση 100 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Δράμας και σε υψόμετρο 1.500-1.950 μ. Καταλαμβάνει έκταση 8.500 στρεμ. περίπου και η γενική του έκθεση είναι νότια.
Από το 1980 έχει ανακηρυχθεί "Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης" και έκτοτε τελεί υπό καθεστώς ειδικής προστασίας.
Η αρχική ανακάλυψη παρθένων εκτάσεων (5.500 στρεμ.) και η υπόδειξη και ο προσδιορισμός για πρόσβαση τους έγιναν από τη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αργότερα τέθηκαν εκτός δασικής διαχείρισης και άλλες συστάδες, έκτασης 2.700 στρεμ., γύρω από τις ήδη προστατευόμενες, που προσομοιάζουν με αυτές.
Η
επιστημονική αξία του παρθένου δάσους του Παρανεστίου για τη μελέτη
και έρευνα της φυσικής αναγέννησης και εξέλιξης της δομής του δάσους,
κάτω από εντελώς φυσικές συνθήκες, είναι πραγματικά ανυπολόγιστη
και παρουσιάζει πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Ο ορισμός "Παρθένο
Δάσος" έχει γίνει αντικείμενο ποικίλουσας διατύπωσης εκ μέρους
Ευρωπαίων επιστημόνων από τα μέσα του περασμένου αιώνα (Seidel,
1848) ως πολύ πρόσφατα από τον Leipundgut (1982), ο οποίος όρισε
ότι "Παρθένο Δάσος είναι το δάσος εκείνο του οποίου η βλάστηση,
η μίξη και η δημιουργία εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνον από φυσικούς,
σταθμικούς και οικολογικούς παράγοντες. 'Ετσι μπορεί να θεωρηθεί
ως φυσικό εργαστήρι που στο μέλλον θα παίρνει όλο και μεγαλύτερη
αξία, καθόσον θα αυξάνει η σημασία της έρευνας του περιβάλλοντος",
Από τους περισσότερους ερευνητές τα παρθένα δάση διακρίνονται στα πραγματικά ή πρωτογενή, που είναι εκείνα που η όλη τους εξέλιξη έμεινε έξω από ανθρωπογενείς επιδράσεις και στα λεγόμενα παρθένα ή δευτερογενή, που έχουν κάποτε υποστεί ανθρωπογενείς επιδράσεις, οι οποίες όμως δεν άφησαν εμφανή ίχνη.
Το παρθένο δάσος Φρακτού είναι μικτό δάσος οξιάς, ελάτης, ερυθρελάτης. Η δομή του χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ομήλικων μικρών και ανομήλικων ομοιόμορφων μεγάλων επιφανειών που βρίσκονται σε διαφορετική φάση εξέλιξης, η οποία ονομάζεται κηπευτοειδής. Οι φάσεις που εναλλάσσονται στο παρθένο δάσος του Φρακτού είναι: φάση της αναγέννησης, φάση της νεότητας, ώριμη φάση ή φάση του αρίστου, φάση του γήρατος, φάση της διάσπασης και κηπευτή φάση. Από αυτές κυριαρχεί η φάση του γήρατος που οδηγεί στη διάσπαση του δάσους.
Η
φυσική αναγέννηση γίνεται σε μικρές επιφάνειες των 100-300 (400)
μ2 και δεν παρατηρείται αλλαγή του δασοπονικού είδους σε μεγάλες
επιφάνειες, σπανίως όμως και σε μικρές.
Εκτός από την οξιά, ελάτη, ερυθρελάτη που κυριαρχούν, υπάρχουν και άλλα δασοπονικά είδη, όπως: δασική πεύκη, σημύδα, τρέμουσα λεύκη, σορβιά, ιτιές, σφενδάμι και στο κατώτερο τμήμα του δρυς. Στην ποώδη βλάστηση απαντάται πλήθος κοινών και σπάνιων ειδών.
Η πανίδα του παρθένου δάσους ανεπηρέαστη και αυτή από ανθρωπογενείς επιδράσεις παρουσιάζει μεγάλη ποικιλότητα σε είδη,ελάφι. το αγριογούρουνο, το αγριοκάτσικο, ο λύκος. r αρκούδα, ο λαγός. η αλεπού, το φασσοπερίστερο. η φάσσα. ο δρυοκολάπτης ο κότσυφας. ο γερακαετός, ο σταυραετός κ. Χάρη στα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα που ζουν στο παρθένο δάσος Φρακτού επιτυγχάνεται μια αυτορρύθμιση του πληθυσμού των άγριων ζώων, γεγονός στο οποίο οφείλεται η διατήρηση της σχετικής οικολογικής ισορροπίας του. Αντίθετα, τα παρθένα δάση της Ευρώπης κινδυνεύουν να χάσουν την οικολογική ισορροπία τους εξαιτίας της υπερβολικής αύξησης των θηραμάτων.
Το παρθένο δάσος του Φρακτού αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα σε φυσικές και αδιατάρακτες από τον άνθρωπο συνθήκες, όπως επίσης και καταστρέφεται από φυσικά αίτια, όπως είναι η φωτιά από κεραυνούς, επιδημίες που προκαλούνται αΠ! έντομα κ.λπ.
Με τις μέχρι τώρα διοικητικές πράξεις η ευρύτερη περιοχή έχει χωρισθεί σε ζώνες:
Α ζώνη: Συστάδες παρθένου δάσους - απόλυτη προστασία.
Β ζώνη: Συστάδες εκτός διαχείρησης -είδη προστατευτικό καθεστώς. Απαγόρευση καρπώσεων, θήρας, βοσκής.
Γ ζώνη: Ευρύτερη περιοχή των 53.122 στρε. απαγόρευση θήρας, βοσκής.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί και μία άτυπη ζώνη που περιλαμβάνει τις απρόσιτες συστάδες του παρθένου όπου απαγορεύονται η θήρα, η βοσκή αλλά ουσιαστικά και οι καρπώσεις με σκοπό την απόλυτη προστασία του παρθένου δάσους και την προστασία της ευρύτερης περιοχής. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται μόνο η διεξαγωγή της επιστημονικής έρευνας.
Μερικές φώτο από την εξόρμηση:
Ευχαριστούμε θερμά το Δασαρχείο Δράμας για την δωρεάν παραχώρηση χρήσης των εγκαταστάσεων και το δασοφύλακα κ. Αντωνιάδη Γεώργιο για την υποστήριξή του.
Μερικές πληροφορίες για το Παρθένος Δάσος (αναδημοσίευση από http://1lyk-dramas.dra.sch.gr/drama/frakto.htm):
Το "Παρθένο Δάσος", το μοναδικό αυτό εργαστήρι της φύσης, το πασίγνωστο για την επιστημονική του αξία, βρίσκεται στη θέση "Φρακτό" του δάσους του Παρανεστίου του νομού Δράμας, στο βορειότερο άκρο της Ελληνικής Κεντρικής Ροδόπης, σε απόσταση 100 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Δράμας και σε υψόμετρο 1.500-1.950 μ. Καταλαμβάνει έκταση 8.500 στρεμ. περίπου και η γενική του έκθεση είναι νότια.
Από το 1980 έχει ανακηρυχθεί "Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης" και έκτοτε τελεί υπό καθεστώς ειδικής προστασίας.
Η αρχική ανακάλυψη παρθένων εκτάσεων (5.500 στρεμ.) και η υπόδειξη και ο προσδιορισμός για πρόσβαση τους έγιναν από τη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αργότερα τέθηκαν εκτός δασικής διαχείρισης και άλλες συστάδες, έκτασης 2.700 στρεμ., γύρω από τις ήδη προστατευόμενες, που προσομοιάζουν με αυτές.
Η
επιστημονική αξία του παρθένου δάσους του Παρανεστίου για τη μελέτη
και έρευνα της φυσικής αναγέννησης και εξέλιξης της δομής του δάσους,
κάτω από εντελώς φυσικές συνθήκες, είναι πραγματικά ανυπολόγιστη
και παρουσιάζει πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Ο ορισμός "Παρθένο
Δάσος" έχει γίνει αντικείμενο ποικίλουσας διατύπωσης εκ μέρους
Ευρωπαίων επιστημόνων από τα μέσα του περασμένου αιώνα (Seidel,
1848) ως πολύ πρόσφατα από τον Leipundgut (1982), ο οποίος όρισε
ότι "Παρθένο Δάσος είναι το δάσος εκείνο του οποίου η βλάστηση,
η μίξη και η δημιουργία εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνον από φυσικούς,
σταθμικούς και οικολογικούς παράγοντες. 'Ετσι μπορεί να θεωρηθεί
ως φυσικό εργαστήρι που στο μέλλον θα παίρνει όλο και μεγαλύτερη
αξία, καθόσον θα αυξάνει η σημασία της έρευνας του περιβάλλοντος",Από τους περισσότερους ερευνητές τα παρθένα δάση διακρίνονται στα πραγματικά ή πρωτογενή, που είναι εκείνα που η όλη τους εξέλιξη έμεινε έξω από ανθρωπογενείς επιδράσεις και στα λεγόμενα παρθένα ή δευτερογενή, που έχουν κάποτε υποστεί ανθρωπογενείς επιδράσεις, οι οποίες όμως δεν άφησαν εμφανή ίχνη.
Το παρθένο δάσος Φρακτού είναι μικτό δάσος οξιάς, ελάτης, ερυθρελάτης. Η δομή του χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ομήλικων μικρών και ανομήλικων ομοιόμορφων μεγάλων επιφανειών που βρίσκονται σε διαφορετική φάση εξέλιξης, η οποία ονομάζεται κηπευτοειδής. Οι φάσεις που εναλλάσσονται στο παρθένο δάσος του Φρακτού είναι: φάση της αναγέννησης, φάση της νεότητας, ώριμη φάση ή φάση του αρίστου, φάση του γήρατος, φάση της διάσπασης και κηπευτή φάση. Από αυτές κυριαρχεί η φάση του γήρατος που οδηγεί στη διάσπαση του δάσους.
Η
φυσική αναγέννηση γίνεται σε μικρές επιφάνειες των 100-300 (400)
μ2 και δεν παρατηρείται αλλαγή του δασοπονικού είδους σε μεγάλες
επιφάνειες, σπανίως όμως και σε μικρές.Εκτός από την οξιά, ελάτη, ερυθρελάτη που κυριαρχούν, υπάρχουν και άλλα δασοπονικά είδη, όπως: δασική πεύκη, σημύδα, τρέμουσα λεύκη, σορβιά, ιτιές, σφενδάμι και στο κατώτερο τμήμα του δρυς. Στην ποώδη βλάστηση απαντάται πλήθος κοινών και σπάνιων ειδών.
Η πανίδα του παρθένου δάσους ανεπηρέαστη και αυτή από ανθρωπογενείς επιδράσεις παρουσιάζει μεγάλη ποικιλότητα σε είδη,ελάφι. το αγριογούρουνο, το αγριοκάτσικο, ο λύκος. r αρκούδα, ο λαγός. η αλεπού, το φασσοπερίστερο. η φάσσα. ο δρυοκολάπτης ο κότσυφας. ο γερακαετός, ο σταυραετός κ. Χάρη στα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα που ζουν στο παρθένο δάσος Φρακτού επιτυγχάνεται μια αυτορρύθμιση του πληθυσμού των άγριων ζώων, γεγονός στο οποίο οφείλεται η διατήρηση της σχετικής οικολογικής ισορροπίας του. Αντίθετα, τα παρθένα δάση της Ευρώπης κινδυνεύουν να χάσουν την οικολογική ισορροπία τους εξαιτίας της υπερβολικής αύξησης των θηραμάτων.
Το παρθένο δάσος του Φρακτού αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα σε φυσικές και αδιατάρακτες από τον άνθρωπο συνθήκες, όπως επίσης και καταστρέφεται από φυσικά αίτια, όπως είναι η φωτιά από κεραυνούς, επιδημίες που προκαλούνται αΠ! έντομα κ.λπ.
Με τις μέχρι τώρα διοικητικές πράξεις η ευρύτερη περιοχή έχει χωρισθεί σε ζώνες:
Α ζώνη: Συστάδες παρθένου δάσους - απόλυτη προστασία.
Β ζώνη: Συστάδες εκτός διαχείρησης -είδη προστατευτικό καθεστώς. Απαγόρευση καρπώσεων, θήρας, βοσκής.
Γ ζώνη: Ευρύτερη περιοχή των 53.122 στρε. απαγόρευση θήρας, βοσκής.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί και μία άτυπη ζώνη που περιλαμβάνει τις απρόσιτες συστάδες του παρθένου όπου απαγορεύονται η θήρα, η βοσκή αλλά ουσιαστικά και οι καρπώσεις με σκοπό την απόλυτη προστασία του παρθένου δάσους και την προστασία της ευρύτερης περιοχής. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται μόνο η διεξαγωγή της επιστημονικής έρευνας.
Μερικές φώτο από την εξόρμηση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου