Νέα αναρριχητική διαδρομή στο Κόζιακα

Πηγή: http://www.kroupi.gr/index.php?page=news&id=81&category_id=29

Αυγουστιάτικο Φεγγάρι, IV+, 360μ

Ελάτη, Βράχος Αρκουδότρυπας, Κόζιακα

Νίκος Κρούπης, Λάκης Κουφογάζος, Πέτρος Τόλιας

10 & 11 Αυγούστου 2014

Η διαδρομή βρίσκετε στο βράχο της Αρκουδότρυπας ακριβώς πάνω από την Ελάτη από όπου και είναι ορατή. Η βραχώδης κορυφή της Αρκουδότρυπας έχει πλάτος περίπου 500 μέτρα και ύψος 300 μέτρα. Η περιοχή αυτή ενδείκνυνται για το άνοιγμα πολλών δύσκολων διαδρομών που ξεκινούν από υψόμετρο μεταξύ 1250 και 1350 μέτρα και φτάνουν στην κορυφογραμμή του Κόζιακα περίπου στα 1600 μέτρα. Η διαδρομή περνά από πολλά σαθρά σημεία και έχει αρκετά εύκολα τμήματα σε ημιβραχώδες πεδίο. Η διαδρομή ανοίχτηκε σε δύο ημέρες, στις 10/8/2014 σκαρφαλώθηκαν οι δυο πρώτες σχοινιές αφήνοντας τα σχοινιά εκεί και στις 11/8/2014 ανέβηκαν τεχνητά τις δύο πρώτες σχοινιές και σκαρφαλώθηκαν οι επόμενες, εκ των οποίων οι περισσότερες έγιναν με παράλληλη κίνηση. Χρειάστηκαν 6 ώρες την πρώτη μέρα και 9 ώρες για το σκαρφάλωμα της δεύτερης ημέρας.

Πρόσβαση

Η πρόσβαση γίνετε από το χωρίο Ελάτη Τρικάλων. Από την πλατεία του χωριού ξεκινά το μονοπάτι με τα πορτοκαλί τετράγωνα πινακιδάκια που ακολουθεί το δρόμο που γίνετε δασικός. Συνεχίζουμε για 400 μέτρα το δασικό δρόμο (κίτρινα σημάδια προς καταφύγιο) όπου συναντάμε το μονοπάτι με τα μπλε τετράγωνα πινακιδάκια προς Θύρα/Κανάλια. Το μονοπάτι αυτό ακολουθεί το δρόμο (αδιάβατο για οχήματα) και το ακολουθούμε μέχρι το τέλος του όπου υπάρχει παλιό υδραγωγείο. Από εδώ και μετά δεν υπάρχει μονοπάτι απλά κινούμαστε αρχικά μέσα στο πυκνό δάσος παράλληλα με το ρέμα (από τη δεξιά πλευρά) και 70 μέτρα ψηλότερα το περνά από τα αριστερά και διασχίζουμε τον κάτω μεγάλο χαλιά. Αφού φτάσουμε στην κορυφή του χαλιά περνάμε ένα μικρό τμήμα δάσους και διασχίζουμε τον επάνω χαλιά που είναι πιο ανηφορικός. Η διαδρομή ξεκινά κάτω από το χαρακτηριστικό πύργο που βρίσκετε κάτω και δεξιά από την Αρκουδότρυπα. Η διαδρομή ακολουθεί το λούκι του πύργου στη δεξιά του πλευρά και βγαίνει πίσω από αυτόν στην κορυφή του.

Αναρρίχηση

1^η σχοινιά: Η πρώτη σχοινιά είναι από τις πιο δύσκολες με συνεχή περάσματα βαθμού IV και ανάπτυγμα πάνω από 50 μέτρα. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή ένα πέρασμα στο μέσω της σχοινιάς όπου θα πρέπει να αποφευχθεί ένα μεγάλο μπλοκ που δεν είναι σταθερό και πολύ επίφοβο. Κατά το άνοιγμα τοποθετήθηκαν και δύο καρφιά τα οποία αφαιρέθηκαν μετά το φιξάρισμα των σχοινιών. Στο κάτω τμήμα τοποθετούνται εύκολα ασφάλειες αλλά στο επάνω είναι πιο δύσκολα. Το ρελέ γίνετε στο πρώτο μεγάλο κέδρο.

2^η σχοινιά: Αυτή είναι και η πιο δύσκολη και επικίνδυνη σχοινιά. Μετά το ρελέ φεύγουμε αριστερά τρία μέτρα και σκαρφαλώνουμε το δίεδρο (το πιο δύσκολο τμήμα) βγαίνοντας από το δίεδρο τραβερσάρουμε δεξιά στο μεγάλο κέδρο και συνεχίζουμε στα σαθρά μέχρι την ράχη δεξιά. Από εδώ και μετά η κλίση είναι μικρή αλλά χωρίς δυνατότητα ασφάλισης και πολλά σαθρά. Το ρελέ γίνεται στο μικρό δεντράκι μέσα στο ανοιχτό λούκι. Κατά το άνοιγμα αυτής της σχοινιάς τοποθετήθηκαν δύο καρφιά λόγω αδυναμίας στην τοποθέτηση άλλων ασφαλειών. Το ανάπτυγμα είναι περίπου 45 μέτρα.

3^η και 4^η σχοινιά: Μετά το δεύτερο ρελέ η διαδρομή ακολουθεί το ομαλό λούκι που περνά μέσα από τρεις θάμνους που βοηθάνε στην ασφάλιση και φτάνει στον αυχένα πίσω από τον πύργο. Μετά τον αυχένα υπάρχει πλάκα με πολλά σπασμένα και ακολουθεί τη ράχη μέχρι που γίνεται πλατιά και ασαφής. Στο σημείο αυτό και στα δεξιά υπάρχει ομαλή ράμπα από χώμα και πέτρες  κάτω από ένα αρνητικό τοίχο και φτάνει σε μια πιο απότομη χωμάτινη πλαγιά μέσα σε θάμνους που οδηγεί στη κορυφή πύργου όπου γίνετε το 4^ο ρελέ. Οι δύο αυτές σχοινιές είναι εύκολες απλά θέλουν προσοχή λόγω του σαθρού πεδίου. Κατά το άνοιγμα έγιναν με παράλληλη κίνηση.

5^η σχοινιά: Από την κορυφή του πύργου όπου βρίσκετε το ρελέ αναρριχούμαστε τα σαθρά αλλά σχετικά ομαλά βράχια που λίγο ψηλότερα συναντά πλαγιά με θάμνους προς τα δεξιά όπου γίνετε το ρελέ στους θάμνους.

6^η σχοινιά: Εδώ η κατεύθυνση της διαδρομής αλλάζει αφήνοντας δεξιά την χωμάτινη ράμπα και πηγαίνει αριστερά ακολουθώντας τον όρθιο βράχο και τραβερσάρει όλο προς τα αριστερά μέχρι να πιάσει τη ράχη. Πάνω στη ράχη υπάρχει μεγάλος κέδρος όπου γίνεται το ρελέ. Η ασφάλιση έγινε με φρέντ, καρύδια αλλά και καρφί.

7^η σχοινιά: Η σχοινιά αυτή είναι η ευκολότερη και καλύτερα να γίνει με ορειβατικά παπούτσια αφού το μικρό βραχώδεις τμήμα στην αρχή είναι εύκολο και μετά η ανάβαση γίνεται στην άκρη ενός απότομου χορταριασμένου λιβαδιού. Το ρελέ γίνετε στο μεγάλο έλατο ακριβώς κάτω από τελευταίο όρθιο βράχο πριν την κορυφογραμμή.

8^η σχοινιά: Αρχικά σκαρφαλώνουμε μέσα σε λούκι και το δίεδρο με κατεύθυνση προς τα δεξιά (σχεδόν κατακόρυφο τμήμα) αλλά μόλις η κλίση μειωθεί τραβερσάρουμε αριστερά προς το μικρό θάμνο για 5 μέτρα και σκαρφαλώνουμε ευθεία μέχρι το ομαλό πατάρι. Μετά το πατάρι 10 μέτρα απομένουν μέχρι την κορυφή όπου είναι εύκολη η κατασκευή του ρελέ από τα μυτίκια της ράχης.

Επιστροφή

Αφού βγούμε στην κορυφογραμμή του Κόζιακα στα δεξιά μας αυτή χαμηλώνει σε υψόμετρο και στον μικρό αυχένα κατεβαίνουμε στην πίσω πλευρά του βουνού και σε 10 λεπτά φτάνουμε στα Κανάλια όπου υπάρχει βρύση. Η τοποθεσία Κανάλια  φαίνεται από το τελευταίο ρελέ. Από τα Κανάλια ακολουθούμε το μονοπάτι με τα κόκκινα τετράγωνα πινακιδάκια που σε δέκα λεπτά συναντά το μονοπάτι της Θύρας που περνά από την Θύρα (μπλε τετράγωνα πινακιδάκια) και φτάνει πίσω στην Ελάτη. Ο συνολικός χρόνος επιστροφής μέχρι την Ελάτη είναι περίπου μία ώρα.

Υλικά

Για το σκαρφάλωμα της διαδρομής απαιτούνται δύο σχοινιά 60 μέτρων και μια πλήρη σειρά από καρύδια και φρέντς αλλά και μερικά καρφιά λάμες και U. Απαραίτητο είναι να έχετε μαζί σας πολλούς ιμάντες μονούς, διπλούς για να χρησιμοποιήσετε για ενδιάμεσες ασφάλειες σε παρακείμενα δέντρα. Προσοχή δεν υπάρχει πουθενά νερό στη διαδρομή της πρόσβασης, έτσι να είστε εφοδιασμένοι με αρκετό νερό ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.